Najczęściej występują naczyniaki krwionośne, rzadziej limfatyczne lub mieszane limfatyczno-krwionośne. W przeważającej części przypadków lokalizują się na skórze, rzadziej na błonach śluzowych, bardzo sporadycznie spotykane są w obrębie narządów wewnętrznych i kości.
Rozwój i lokalizacja naczyniaków
Rozwój naczyniaków może być spowodowany wadą wrodzoną, urazem, a także może być procesem nowotworowym. W obrębie jamy ustnej u osób dorosłych najczęściej spotykane są naczyniaki proste, zbudowane z poszerzonych naczyń włosowatych. Nie mają one skłonności do samoistnego zanikania, wręcz przeciwnie, w miarę upływu czasu mogą one się powiększać.(mikrosilniki pneumatyczne)
Metody leczenia naczyniaków
Wśród metod leczenia naczyniaków wymienia się: operacyjne usuwanie guzów, obliterację za pomocą klejów fibrynowych, radioterapię, elektrokoagulację, elektrodesykację, kriochirurgię oraz usunięcie zmiany z użyciem lasera chirurgicznego. Kriochirurgia stała się metodą z wyboru w leczeniu naczyniaków prostych, leżących powierzchownie pod błoną śluzową jamy ustnej.
Naczyniaki jamy ustnej opisy przypadków
Pacjenci najczęściej kierowani byli przez lekarzy stomatologów, którzy podczas rutynowych wizyt kontrolnych, przy okazji leczenia zachowawczego i protetycznego, zwracali uwagę na konieczność leczenia zmian naczyniowych jamy ustnej. Chorzy z naczyniakami w obrębie czerwieni wargowej sami, ze względów kosmetycznych, szukali możliwości zlikwidowania szpecących zmian. (turbiny dentystyczne)
Kriochirurgia w chirurgii stomatologicznej
W chirurgii stomatologicznej kriochirurgia znalazła zastosowanie w leczeniu uporczywych i nawrotowych postaci owrzodzeń błony śluzowej i jamy ustnej (zapalenie opryszczkowe warg i błony śluzowej, aft prostych i nawracających oraz półpaśca), zmian przerostowych (brodawczaki, włókniaki), nadmiernego rogowacenia, leukoplakii, torbieli zastoinowych, a także w leczeniu neuralgii nerwu trójdzielnego.